تصويرسازي ازنگاه ليلا رخشي قاضياني

اغراق درفرم، عمدتا به گونه اي است كه ساختاراصلي و واقعي تصويرتا اندازهي زيادي دست نخورده باقي مي ماند و تنها نسبت هايي از عناصر تصويري به هم مي ريزد . اين ويژگي ، به خصوص در كارتصويرگران حالت گرا اكسپرسيونيست ، كاريكاتوريست ها و طنز گرايان ديده مي شود . فرم اغراق شده ي سايه ي پسرك در كتاب حقيقت و مرد دانا ، اثرمرتضي مميز به گونه اي است كه صفحه ي روبه رو را كاملا دربرگرفته و زمينه ي آن پوشيده از نمادهايي است كه گذشته هاي پسرك راتداعي مي كند . درتصويرهاي كتاب جمشيدشاه ، قهرمان ، پسرك چشم آبي ، قصه هايي از باله و شهر ماران كه توسط فرشيد مثقالي كشيده شده ، از ويژگي اغراق در فرم به فراواني استفاده شده وبه ويژگي بيشتر آثار مثقالي براي كودكان تبديل شده است . محمد علي بني اسدي ، پژمان رحيمي زاده و وحيد نصيريان از جمله تصويرگراني هستند كه به اين فرآيند درفراهم سازي تصويربراي كودكان گرايش نشان داده اند . به هم ريختن نسبت اندازه ي سربه ديگر اعضاي بدن ، از ويژگي هاي معمول پژمان رحيمي زاده در اين شيوه ي تصويرگري به شمار مي رود .